Wapń jest jednym z najważniejszych makroelementów w diecie dziecka, dzięki któremu jego organizm funkcjonuje prawidłowo. Przede wszystkim wpływa on na prawidłowy rozwój układu kostnego, który w okresie wczesnodziecięcym przebiega najintensywniej. Ponadto wapń odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu układu nerwowo-mięśniowego i pracy serca. Niedobory wapnia najczęściej wynikają ze zbyt małej podaży tego składnika w diecie, jednak przyczyną mogą być też poważne choroby. Ważne jest, aby leczenie rozpocząć jak najwcześniej.
Czym właściwie jest hipokalcemia?
Hipokalcemia jest stanem obniżonego poziomu wapnia we krwi. Mówimy o niej, gdy stężenie wapnia całkowitego we krwi jest niższe niż 2,25 mmol/l. Przyczyną hipokalcemii może być upośledzenie wchłaniania wapnia, co często wiąże się również z niedostateczną ilością witaminy D i magnezu. Problem może również wynikać z zaburzeń działania parathormonu (PTH), czyli hormonu produkowanego przez przytarczyce. Innymi przyczynami niedoboru wapnia mogą być: utrata tego składnika w zbyt dużej ilości wraz z moczem lub nadmierne odkładanie się wapnia w tkankach. Jak zadbać o prawidłowy poziom wapnia u dzieci. Przeczytaj więcej na.sosrodzice.pl.
Główne źródła wapnia w diecie
Wapń to niezaprzeczalnie bardzo ważny składnik w diecie najmłodszych. Zapotrzebowanie na niego po pierwszym roku życia bardzo szybko rośnie. Podstawową grupą produktów zawierającą największą ilość wapnia jest nabiał. Mleko oraz produkty mleczne charakteryzują się najlepszą biodostępnością tego składnika, zawierają laktozę, zwiększającą wchłanianie wapnia oraz mają bardzo dobry stosunek wapnia do fosforu – ok. 1:1. Jednak aby uniknąć niedoborów, oprócz mleka, serów, jogurtów czy kefirów warto sięgać też po inne produkty bogate w wapń. Są to między innymi:
- produkty sojowe, jak na przykład tofu;
- migdały, orzechy włoskie i arachidowe;
- natka pietruszki;
- fasola biała;
- słonecznik;
- szpinak;
- szczaw;
- brokuły;
- kapusta biała;
- chleb żytni razowy;
- figi suszone.
Warto pamiętać, że na gospodarkę wapniową wpływa witamina D, dlatego dobrze jest do diety wprowadzać również bogate w nią tłuste ryby morskie czy żółtko jaja. Na wchłanialność wapnia negatywnie wpływają szczawiany obecne w warzywach zielonych (np. szczaw, szpinak), a aby temu przeciwdziałać, dobrze łączyć tę żywność z produktami bogatymi w witaminę C.
Jak leczyć niedobory wapnia u dzieci?
Metody leczenia niedoborów wapnia u najmłodszych są różne i zależą od przyczyny deficytu tego makroskładnika w organizmie. Najczęściej hipokalcemia wynika ze zbyt niskiej podaży wapnia. Wtedy warto skupić się na wzroście spożycia żywności bogatej w ten składnik, jednak nie zawsze jest to wystarczające. W takiej sytuacji konieczna jest suplementacja. Warto wtedy wybrać się do apteki po wapno dla dzieci. Jest to suplement diety występujący w formie syropu lub tabletki musującej rozpuszczanej w wodzie, najczęściej w owocowych smakach, co ułatwia podanie go dziecku.
Co jeśli zaobserwujemy u dziecka objawy hipokalcemii?
W przypadku pojawienia się objawów hipokalcemii takich jak tężyczka lub nadpobudliwość nerwowo-mięśniowa konieczna jest wizyta u lekarza. Skurcze mięśni, drętwienie kończyn, nerwowość lub hiperwentylacja, czyli zbyt szybkie oddychanie mogą wskazywać na zdecydowanie zbyt niski poziom wapnia. Niezbędne będzie przeprowadzenie dokładnego wywiadu z lekarzem oraz wykonanie badań laboratoryjnych w celu zdiagnozowania przyczyny występowania hipokalcemii. W przypadku stwierdzenia tężyczki natychmiastowo podaje się dożylnie wapń w postaci chlorku lub glukonianu wapnia. Leczenie niedoczynności przytarczyc obejmuje suplementację wapnia oraz witaminy D. Jeśli zdiagnozowana będzie hipomagnezemia konieczne będzie dożylne podanie magnezu. Gdy hipokalcemia wynika z utraty wapnia wraz z moczem, stosuje się tiazydowe leki moczopędne.
Jak widać przyczyn tego schorzenia może być wiele i leczenie różni się w zależności od diagnozy. Jednak prawidłowe rozpoznanie pozwala na usunięcie przyczyny, co może skutkować całkowitym wyleczeniem hipokalcemii. W przypadku przewlekłego schorzenia należy kontrolować poziom wapnia we krwi zgodnie z zaleceniami lekarza.
*artykuł zewnętrzny