Odstawienie smoczka to ważny moment dla dziecka, które dzięki niemu zaspokajało silną potrzebę ssania i czuło się bezpieczniej. Tego typu zmiana w życiu malucha może przebiegać łagodnie i spontanicznie, jednak bywa także trudna do zniesienia, zwłaszcza gdy odbywa się to w niewłaściwy sposób.
Kiedy odstawić smoczek?
Smoczek zaspokaja silną potrzebę ssania u malucha, a poza tym uspokaja go, wycisza, relaksuje, budzi miłe skojarzenia i zapewnia poczucie bezpieczeństwa. Ze względu na tak duże znaczenie smoczka w życiu dziecka, jego odstawienie powinno odbywać się w odpowiedni sposób. Za najlepszy moment uznaje się okres pomiędzy 4. a 7. miesiącem życia. To czas, kiedy odruch ssania nie jest już tak mocno aktywny, ponieważ dziecko zaczyna spożywać pokarmy o półpłynnej konsystencji, a ponadto pojawiają się zęby mleczne. Jest to jednak sprawa bardzo indywidualna, uwarunkowana wieloma czynnikami rozwojowymi i środowiskowymi. Dlatego też jeśli maluch po tym czasie nadal potrzebuje smoczka, nie należy odbierać mu go na siłę. Najlepszym momentem na odstawienie smoczka nie będzie ten etap w życiu dziecka, w którym nie odstępuje ono swojej mamy na krok, a każde rozstanie z nią, np. wyjście do pracy, na zakupy czy do toalety, wywołuje stres i wzbudza poczucie porzucenia. Lęk separacyjny rozpoczyna się zwykle po 7–8 miesiącu życia i mija między 2. a 3. rokiem życia. Bywa on w tym czasie jednak różnie nasilony, dlatego smoczki dla dzieci warto mieć wówczas jeszcze pod ręką, bo stanowią one nieocenioną pomoc w ukojeniu przykrych emocji. Najlepiej wstrzymać się również od odstawiania smoczka w czasie choroby malucha czy rodziców, przeprowadzki lub innych wydarzeń, które mogą wpłynąć na poczucie bezpieczeństwa. Za dobry okres uważa się wakacje. Rodzice są wtedy wypoczęci i nie zajmuje ich praca. Z kolei maluch ma dużo atrakcji, które absorbują jego uwagę, zwłaszcza gdy urlop odbywa się wspólnie na miłym wyjeździe.
Jak odstawić smoczek?
Odstawienie smoczka to ważny moment zarówno dla dziecka, jak i rodziców. Zmiany tego rodzaju mogą przebiegać spontanicznie i z inicjatywy samego malucha bądź wymagać podchwytliwych sztuczek ze strony najbliższej rodziny. Odsmoczkowanie poleca się przeprowadzać stopniowo. Nagłe rozstanie z tym przedmiotem może wydać się dla dziecka niezrozumiałe, wywołując niekiedy u niego dodatkowo gwałtowną reakcję. W chwilach, kiedy smoczek będzie jednak niezbędny, dobrze jest do niego wrócić. Można go także zastąpić innego rodzaju uspokajaczem, np. maskotką lub kocykiem do przytulania. Jedną z metod jest też zmiana rodzaju smoczka. Różnica w kształcie, twardości i wyglądzie smoczka może wydać się maluchowi mało atrakcyjna i sprawi, że niechętnie weźmie go do buzi. Takie sposoby polecane są raczej w przypadku najmłodszych maluchów. Natomiast odzwyczajanie starszaków, które zwykle chcą być traktowane jak dojrzałe i dorosłe osoby, dobrze jest rozpocząć od rozmowy, w przebiegu której tłumaczy się konsekwencje zdrowotne ze zbyt długiego ssania smoczka. Warto przy tym wspomnieć o wadach wymowy, nieprawidłowym kształcie zębów, chorobach dziąseł i uszu czy problemach z przełykaniem.
*artykuł zewnetrzny